Project Info
Πραγματεύομαι την έννοια της διαύγειας ως μίας κατάστασης απελευθερωμένης συνείδησης, όπου κανείς μπορεί να βιώνει μία εσωτερική ισορροπία.
Με ενδιαφέρει να αναζητήσω ποιότητες που αναδύονται ανάμεσα στην θολότητα και την διαφάνεια, την έλξη και την απώθηση, την υλοποπoίηση και την εξαφάνιση, την εμφάνιση ή την απόσυρση, το φως και το σκοτάδι, την χειρονομία ή το κενό. Επιδιώκω να βρω τις αδιόρατες γέφυρες που μπορούν να επιτρέψουν τον διάλογο και την ώσμωσή τους.
Η ενότητα των έργων με τίτλο Διαυγείς Περιπλανήσεις περιλαμβάνουν ένα ψηφιδωτό έργο και ένα σχέδιο ανεπτυγμένο στον χώρο. Άντλησα έμπνευση από φωτογραφίες της παγωμένης Βόρειας Θάλασσας, από το Henne Strand της Δανίας.
Σε αυτά τα δύο έργα επεξεργάζομαι τις αδιόρατες αποχρώσεις του λευκού χρώματος. Ένα κομμάτι άσπρου μαρμάρου παραπέμπει στον πάγο ενώ άσπρες και γκρί ψηφίδες εικονογραφούν τους ακινητοποιημένους κυμματισμούς του νερού, όταν η θερμοκρασία κατεβαίνει κάτω από το μηδέν και το νερό μετατρέπεται σε πάγο. Σε αυτό το σημείο, καθώς η ύλη συμπυκνώνει την παύση του χρόνου, η επίδραση του φωτός συνεχίζει να επιβάλλει ένα μεταμορφωτικό παιχνίδι.
Ο χρόνος συμπιέζεται καθώς απορροφάται στην πυκνότητα της παράθεσης των ψηφίδων και την αδιαπέρατη ακινησία του κονιάματος του ψηφιδωτού. Ο χρόνος παράλληλα απλώνεται και εκτονώνεται μέσα από την αιωρούμενη διαφάνεια και ελαφρότητα των ξεδιπλωνόμενων σχεδίων.
Μία μεγέθυνση ενός σχεδίου από την ενότητα Σχέδια Υδάτινων Τόπων, σχεδιάστηκε εκ νέου σε διαστάσεις 5,00μ. x 7,00μ. με χρώμα μπρούτζου πάνω σε γιαπωνέζικο χειροποίητο χαρτί Tengujo. Οι χάρτινες λωρίδες προσαρμόστηκαν σε μεταλλικούς οδηγούς σχηματίζοντας 5 καμπύλες επιφάνειες μέσω των οποίων το σχέδιο αναπτύχθηκε στον χώρο. Η εγκατάσταση παραπέμπει στο ξεδίπλωμα ενός θαλάσσιου κύμματος πάνω στην ακτή. Η καμπυλότητα των αιωρήσεων και τα διαφορετικά επίπεδα τα οποία σχηματίζονται, εντείνουν την άισθηση αυτής της ροής. Μεταφορικά, το έργο επιδιώκει να εικονογραφήσει την ροή του χρόνου.
Ο επισκέπτης καλείται να εισαγάγει τον εαυτό του μέσα στον ποιητικό χώρο. Η θαμπή, ελαφριά διαφάνεια του χαρτιού και οι θερμές αντανακλάσεις του μπρούτζινου χρώματος δημιουργούν έναν ανάλαφρο χώρο που αγκαλιάζει τον θεατή. Η μορφή του σχεδίου, το φώς και ο κενός χώρος αλλάζουν συνεχώς μέσα από την περιπλάνηση του θεατή μέσα στο έργο. Θεατής και έργο ισότιμα δημιουργούν μία ποιητική ενότητα.
Οι Διαυγείς περιπλανήσεις παρουσιάστηκαν, με διαφοροποιήσεις στο στήσιμο, σαν μέρος του Blind Spot Project που παρουσιάστηκε τον Ιούνιο του 2019 στο ESMUC στην Βαρκελώνη, καθώς και τον Οκτώβριο του 2019 στο Aby Warburg Haus στο Αμβούργο. Το εγχείρημα the Blind Spot Project χρηματοδοτήθηκε από το πρόγραμμα Humanities in the European Research Area (HERA).
Εισαγωγικό Σημείωμα :
The Blind Spot / The blind spot can be defined in various ways as that which cannot be seen but which we know is there: that which is coming towards us and towards which we go without discerning it; that which is played out in hypothetical but existing mode behind our back, as it were; that which was there, in front of our eyes, all the time but which we never noticed; that which might bring us towards greater knowledge but escapes us in the present; that which allows us to escape by refusing it.
The different viewpoints of this collaboration all raise the issue of wandering in metaphorical or actual darkness, but they do so by picking up different starting points, such as Schubert´s Winterreise or the blotch in painting.
Nathalie Karagiannis
Participants
Yannis Hadjinikolaou (art history, Aby Warburg Haus : http://www.warburg-haus.de/personen/team/)
Andrej Hovrin (piano : https://www.weissenhornklassik.com/andrej-hovrin)
Nathalie Karagiannis (poetry, conception of the project, http://www.ifs.uni-frankfurt.de/mitarbeiter_in/dr-nathalie-karagiannis/)
Christina Nakou (installation: http://www.cccb.org/ca/participants/fitxa/christina-nakou/44075, http://www.christinanakou.gr/work.php?work_collection=12)
Lenia Safiropoulou (classic song https://leniasafiropoulou.gr)